|
Henryk S. Różański Właściwości lecznicze
wybranych związków naturalnych i półsyntetycznych Metionina Właściwości
biochemiczne metioniny Metionina (Met., M), czyli
kwas (+)-2-amino-4-(metylotio)-masłowy
(C5H11NO2S, kwas L-alfa-amino-gamma-metylo-tiomasłowy)
jest niezbędnym aminokwasem siarkowym (aminokwas egzogenny). Człowiek
dorosły potrzebuje 20 mg metioniny na kg masy ciała na dobę,
czyli około Metionina
jest niezbędna do translacji, czyli syntezy białek. Metionina jest
pierwszym przyłączanym aminokwasem podczas budowania
łańcucha polipeptydowego. Formą
aktywną metabolicznie jest S-adenozylometionina.
W tej formie jest dostarczycielem grup metylowych (donor grup -CH3).
Grupy metylowe są przenoszone na związki aminowe przy udziale
enzymów – metylotransferaz. Metionina
uczestniczy w detoksykacji, czyli odtruwaniu organizmu. Reguluje proces
keratynizacji naskórka, włosów i paznokci. S-adenozylometionina powstaje w cyklu aktywnego
metylu. Gdy oddaje grupę metylową przekształca się w S-adenozylohomocysteinę. Grupa adenozylowa
jest odczepiana od S-adenozylohomocysteiny, przez
co powstaje homocysteina. Metylotransferaza
homocysteinowa metyluje homocysteinę dzięki czemu powstaje metionina. Z udziałem ATP
metionina jest aktywowana do Metionina
jest potrzebna do syntezy kwasów nukleinowych, choliny, betainy glicynowej, fosforanu kreatyny i adrenaliny.
Zwiększa syntezę glutationu. Glutation
jest to gamma-glutamylo-cysteinyloglicyna. W formie
zredukowanej, dzięki wolnej grupie tiolowej
służy do redukcji nadtlenków. Wyłapuje reaktywne
czynniki elektrofilowe ochraniając
komórki przed uszkodzeniem ze strony toksyn. Glutation umożliwia
usuwanie z ustroju związków azotowych i chlorowcopochodnych
toksyn. Na przykład często
zażywany lek przeciwbólowy paracetamol
jest metabolizowany do hepatotoksycznego (hepar – wątroba, hepatotoksyna
– substancja toksyczna dla wątroby, substancja uszkadzająca
wątrobę) N-acetylo-para-benzochinonu.
Toksyna ta jest przyłączana w wątrobie do glutationu.
Nadmierne lub długotrwałe podawanie tej grupy leków (paracetamol, czyli 4’hydroksyacetanilid), przy
równoczesnej małej podaży metioniny w pokarmie - powoduje
zużycie glutationu zawartego w ustroju, co z
kolei jest przyczyną uszkodzenia (martwicy) wątroby. Dlatego
konieczne jest podawanie wraz z paracetamolem
metioniny. Metionina jest wykorzystywana do syntezy glutationu. Właściwości lecznicze
metioniny Metionina
działa odtruwająco, lipotropowo,
przeciwzapalnie, przeciwalergicznie, żółciotwóczo,
żółciopędnie i przeciwkamiczo.
Zakwaszając mocz i żółć zapobiega wytrącaniu
się złogów w drogach moczowych i
żółciowych, ponadto zapobiega ich zakażeniu.
Działa ochronnie na miąższ wątroby i nerek. Zwiększa
syntezę kreatyny w mięśniach zwiększając wydolność
fizyczną ustroju. Metionina
hamuje wydzielanie łoju, zakwasza wydzieliny skórne
działając porzeciwtrądzikowo.
Przyśpiesza wzrost włosów i paznokci oraz regenerację
skóry, kości i chrząstek. Wzbudza też wyraźnie
procesy regeneracji tkanki łącznej. Reguluje
stężenie lipidów we krwi i tkankach, działa
przeciwmiażdżycowo. Usuwa
szkodliwe nadtlenki i metale ciężkie z ustroju. Działa przeciwhistaminowo przez przyśpieszenie katabolizmu
i wydalania histaminy. Wraz
z selenem wywiera działanie przeciwdepresyjne. Wzmaga
działanie litu, antybiotyków i sulfonamidów. Pokarmy bogate w metioninę Brukselka, brokuły, szpinak,
groch, fasola, ryby, mięso. Zastosowanie metioniny W Polsce metionina jest stosowana w leczeniu i
zapobieganiu uszkodzeń wątroby. Podawana jest
więc przy marskości i stłuszczeniu wątroby, przy
zatruciach lekami hepatotoksycznymi, alkoholem,
amoniakiem. Zalecana jest także do profilaktyki i leczenia kamicy
żółciowej oraz moczowej. Za granicą metionina jest stosowana w leczeniu chorób
alergicznych, choroby Parkinsona, w leczeniu zakażeń układu
moczowego i żółciowego, w leczeniu depresji, chorób
włosów, paznokci i skóry. Zalecana jest w cukrzycy,
miażdżycy i podczas terapii sulfonamidami oraz antybiotykami. Jest
też popularnym środkiem zwiększającym wydolność
fizyczną. Poprzez aktywację niektórych neurotransmiterów
metionina może pobudzać psychicznie i usprawniać procesy
myślowe (asocjacyjne = kojarzeniowe). Dlatego zalecana jest przy
osłabieniu i dla osób w wieku podeszłym. Dawkowanie metioniny Metioninę należy podawać w dawce 1-5
g/dobę, najlepiej 2 razy dz. przez długi okres – kilku
miesięcy lub lat. Jeżeli planowana jest dłuższa terapia
najlepiej stosować metioninę w dawce 500-800 mg/dobę. W
zatruciach podaje się W depresji, chorobie Parkinsona i w chorobach wieku
podeszłego należy kojarzyć metioninę z witaminą B6. W trądziku przewlekłym, w chorobach
włosów i paznokci (łamliwość, plamki, rozdwajanie,
wypadanie) – 500 mg 2 razy dz. przez co
najmniej 6 miesięcy. Metionina należy do głównych
leków w terapii trądziku odwróconego (acne
inversa), trądzików kosmetycznych (acne cosmetica),
trądziku węglowodorowego (acne naphtica), trądziku sterydowego (acne steroidea)
trądzików zawodowych (np. chlorowy
– chloracne, acne
chlorine seu acne chlorea, smołowy pixacne = acne
pyrolea = oil acne, seu acne
pyrolei, flurowy acne fluorica),
trądziku polekowego (acne medicamenta). Synergizm farmakologiczny Selen, witamina B6, B12, witamina E, witamina F, kwas
foliowy, miedź, sylimaryna, cholina,
zioła żółciopędne i lipotropowe, zioła
moczopędne, odtruwające , przeciwzapalne,
przeciwalergiczne, odżywcze i odkażające drogi moczowe oraz
układ żółciowy. Przeciwwskazania Metioniny nie należy podawać
przy wirusowym zapaleniu wątroby, bowiem istnieją logiczne podstawy
teoretyczne, iż metionina może zwiększać syntezę
składników białkowych i nukleinowych wirusa. Nie podawać przy kwasicy
metabolicznej. Preparaty W
Polsce są dostępne: 1.
Methiovit (Polfa
Warszawa) – tabl. powl. – preparat złożony zawierający 100 mg
metioniny w 1 tabletce, ponadto cholinę, witaminy B1, B2, B6, B12, pantotenian wapnia, kwas foliowy, wit.
PP i witaminę E. 2. Acimethin (GRY) – tabl. powl. 500 mg. 3.
Lobamine-Cysteine (Pierre Fabre) – kaps. 350
mg metioniny i 150 mg cysteiny. |
Dokument
chroniony prawami autorskimi
Krosno
2001-2004