Nużeniec ludzki – Demodex - morfologia Nużeniec ludzki – fizjologia Nużeniec ludzki – Demodex jako parazyt Nużyca – Demodecosis - choroba Terapia nużycy – leki syntetyczne Terapia nużycy – leki naturalne

Henryk S. Różański Demodex brevis Nużeniec ludzki – Demodex folliculorum et Demodex brevis Nużyca - demodekoza Demodecosis Typ: Arthropoda - stawonogi Podtyp: Chelicerata - szczękoczułkowce Gromada: Arachnida - pajęczaki Podgromada: Acarida – roztocze Rodzaj: Demodex – nużeniec Demodex (rodzina Demodicidae, niem. Haarbalgmilben): Demodex folliculorum (Simon) 1842, synonimowe nazwy: Acarus folliculorum Sim 1842; Dem. Folliculorum Owen 1843; Macrogaster platypus Miescher 1843; Simonia folliculorum P. Gervais 1844; Steatozoon folliculorum Wilson 1847. W latach 1841-1863 Henle, Karl Gustav Simon i Berger opisali nużeńca oraz objawy chorobowe nużycy. Ciało nużeńca ma kształt obły, w tylnej części nieco zwężony, jest okrężnie bruzdkowane. Posiada 4 pary odnóży krocznych, dzięki którym porusza się z prędkością. Chelicery są sztylecikowe. W cyklu rozwojowym wyróżnić można stadium larwy, nimfy i osobnika dorosłego. Larwa ma 3 pary odnóży krocznych. Barwa ciała jest biaława lub żółtawa. Przednia część ciała nużeńca tkwi w tkance, tylna część charakterystycznie sterczy. Samiec jest mniejszy od samicy o ok. 0,07-0,09 mm. Długość ciała Demodex folliculorum waha się w granicach 0,2-0,3 mm. Demodex brevis ma długość 0,1-0,2 mm. Larwa ma długość 0,08-0,1 mm, jaja ze szczelinką, wydłużone w dzióbek – 0,05 mm (wg dr Max’a Braun’a 0,06 mm-0,08x0,04-0,05 mm), nimfa – 0,15-0,2 mm. Demodex folliculorum - tylna część ciała wystaje z tkanki (źródło obrazka: http://www.polesine.com/pagine/salute/altre/a002.htm)

Dokument chroniony prawami autorskimi

Krosno 2001-2009