Nużeniec ludzki – Demodex - morfologia Nużeniec ludzki – fizjologia Nużeniec ludzki – Demodex jako parazyt Nużyca – Demodecosis - choroba Terapia nużycy – leki syntetyczne Terapia nużycy – leki naturalne

Henryk S. Różański Demodex żerujący w mieszku włosowym Nużeniec ludzki – Demodex folliculorum et Demodex brevis Nużyca - demodekoza Demodecosis (demodicosis) Daleko zaawansowana i zaniedbana demodekoza (źródło obrazka: http://www.sitri.it/atlante/pag.94.htm) Nużeniec wnika do porów skórnych prowadzących do mieszków włosowych i gruczołów apokrynowych. Skupia się przede wszystkim w gruczołach łojowych i apokrynowych narządów płciowych, twarzy, uszu, klatki piersiowej i pleców. Często żyje w skórze przedsionka nosa i na powiekach. Jeśli liczebność populacji jest mała wówczas może nie powodować poważniejszych i przeszkadzających objawów chorobowych. Lekko nasilona nużyca przejawia się jedynie świądem i nielicznymi wypryskami, okresowymi ropnymi krostkami, czerwonymi plamami, okresowym uczuciem łaskotania brwi i powiek, zwłaszcza u podstawy rzęs. Jeżeli nużeńce egzystują w przewodach usznych wówczas pojawia się okresowy wysięk, nasilona produkcja łoju przy równoczesnym obfitym złuszczaniu naskórka oraz nieprzyjemną wonią z uszu. Skórne zmiany na szyi i twarzy wywołane przez Demodex (źródło obrazka: T. J. Dunn, Jr. DVM http://www.thepetcenter.com) Tego typu objawy są często lekceważone przez pacjentów. W razie zgłoszenia się pacjenta o poradę lekarz przepisuje krople (zawiesinę) przeciwzapalne do uszu, oczu lub preparat kortykosteroidowy na skórę, ewentualnie z antybiotykiem. Taki zestaw leków oczywiście jest chybiony w przypadku nużycy i przynosi krótkotrwałe złagodzenie stanu zapalnego. Dopiero profesjonalne badanie mikroskopowe wydzielin lub mieszków włosowych przynosi właściwe rozpoznanie. Do barwienia preparatu polecam błękit Evans’a lub Sudan III. Doskonałe są także barwniki fluorescencyjne, a także sam mikroskop fluorescencyjny podczas badania. W obserwacji mikroskopowej szczególnie ważne są odpowiednie manipulacje za pomocą kondensora i przysłony, aby uwyraźnić pasożyta. Skórne zmiany na twarzy wywołane przez Demodex (źródło obrazka: T. J. Dunn, Jr. DVM http://www.thepetcenter.com) W wyniku zaawansowanej nużycy charakterystycznym objawem jest obfite wypadanie rzęs, brwi, włosów z przedsionka nosa, włosów łonowych, włosów na głowie, chroniczny stan zapalny powiek i spojówek (opuchnięcie, świąd, zaczerwienienie, pieczenie, łzawienie, wysięk ropny lub tłustawy), chroniczny stan zapalny skóry narządów płciowych i ich okolicy (wypryski, zaczerwienienie, świąd, ropienie gruczołów prącia , np. napletka, moszny, okolic odbytu), krosty i grudki zapalne na twarzy, rozszerzenie naczyń krwionośnych skórnych, plackowate zaczerwienienie skóry, ropnie, swędzenie skóry na policzkach, pod oczami i wokół nosa (świąd nasila się nocą). U niektórych osób wraz z objawami trądzikopodobnymi pojawia się pokrzywka z wysiękiem i strupkami. Widoczne jest przyśpieszone rogowacenie mieszków włosowych, wystawanie mieszków ponad powierzchnię skóry, rozszerzone pory z otoczką zapalną, zwiększona produkcja łoju, duże zaskórniki. Odchody nużeńca zatykają ujścia mieszków włosowych i wywołują stan zapalny. Nużycy towarzyszy zakażenie skóry paciorkowcami i gronkowcami. Węzły chłonne mogą być powiększone. Łatwo pomylić nużycę z wypryskiem, dermatozą, łojotokowym zapaleniem skóry i mieszków włosowych oraz z trądzikami. Skórne zmiany wywołane przez Demodex (źródło obrazka: T. J. Dunn, Jr. DVM http://www.thepetcenter.com) Demodekoza u psa (źródło obrazka: http://www.kennel-hall-of-fame.dk)

Dokument chroniony prawami autorskimi

Krosno 2001-2009