|
|
Henryk S. Różański Właściwości lecznicze
wybranych związków naturalnych i półsyntetycznych
Carnitine (karnityna), Levocarnitine
(lewokarnityna) Carnitine (karnityna) jest to maślan L-3-hydroksy-4-trimetylo-amonu znajduje
się w otoczce mitochondrialnej i zapewnia
transport grup acylowych przez wewnętrzną
błonę mitochondrium. Katabolizm
kwasów tłuszczowych (beta-oksydacja) prowadzi do utlenienia długołancuchowych kwasów
tłuszczowych. Kwasy tłuszczowe przekształcane są w
pochodne w formie acyloCoA. Wewnętrzna
błona mitochondrium (dawna nazwa chondriozomów) nie przepuszcza długołańcuchowe
pochodne w formie acylo-CoA. Transport taki jest
możliwy dopiero po uprzednim związaniu z karnityną.
Reakcja sprzegania jest katalizowana przez transferazę karnitynową
I. Polega to na usunięciu CoA (koenzymu A) i
wstawieniu w jego miejsce karnityny. Translokaza karnityna/acylokarnityna przenosi powstałą acylokarnityną przez błonę mitochondrium do matriks mitochondrium (macierzy mitochondrialnej).
W matrix cząsteczki karnityny
są uwalniane, grupa acylowa jest ponownie
przenoszona na CoA. Tę część
procesu katalizuje acetylotransferaza karnitynowa II. Sam proces
beta-oksydacji ma na celu utlenienie kwasów tłuszczowych i
wytworzenie energii w postaci ATP. Nadmiar acetyloCoA
powstający podczas beta-oksydacji jest przekształcany w acetooctan i D-3-hydroksymaślan. Związki te
mogą być zużyte do uzyskania energii dla mózgu w stanie
cukrzycy i głodu. Karnityna jest wiec niezbędna do przemian biochemicznych
zapewniających stały dopływ energii. Jest także konieczna
do prawidłowego przebiegu spermatogenezy (proces powstawania
plemników). Brak karnityny powoduje miopatie i nagromadzenie lipidów wewnątrz
komórek. Objawia się to zaburzeniami synchronizacji skurczu
mięśni szkieletowych i zaburzeniami czynności
mięśnia sercowego. Karnityna zwiększa wydolność fizyczną
i psychiczną, zwiększa ruchliwość i
przeżywalność plemników. Wskazania:
osłabienie mięśni, mała żywotność
plemników, niedobory karnityny, zaburzenia
przemian lipidowych, stłuszczenie narządów
miąższowych. Dawkowanie: Levocarnitine, Carnitine: średnio 1
g/dobę. W celach leczniczych 50 mg/kg masy ciała/dobę przez 1
miesiąc.
Domięśniowo lub dożylnie 25-50 mg/kg masy ciała/24
h. Preparaty: Bio-Karnityna (Pharma Nord)
– kaps. 250 mg L-Carn (Sigma-Tau) –
amp. 1000 mg/5 ml; roztwór doustny (10 ml/1 g), Carnitor
– tabl. 330 mg, syrop
(10 ml/1 g), amp. 2,5 ml I 5 ml (1 ml/200 mg) Carnitene Sigma-Tau – tabl. do ssania
1000 mg, amp. 1000 mg/5 ml, roztwór doustny 10 ml/1 g. |
Dokument
chroniony prawami autorskimi
Krosno
2001-2004